ออแพร์ไนซ์ในอเมริกา (AuPair Nice in USA): เคล็ด(ไม่)ลับ อยู่กับโฮสต์แฟมิลี่ให้มีความสุข

หายไปสามเดือน เผลอแป๊บเดียวจะจบโครงการแล้ว ถามว่าชีวิตออแพร์ตอนนี้เป็นอย่างไร ก็มีความสุขดี โฮสต์ก็ดี ญาติโฮสต์ก็เอ็นดูเรา เด็กก็น่ารัก หลงรักลูกมาก เพื่อนก็ดี มีคนไปเที่ยวด้วย จากที่อยู่โดดเดี่ยวมานาน LCCก็ดี ชีวิตดี๊ดี แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้ก็ผ่านอะไรๆ มาเยอะ

เลยอยากจะมาแชร์ เคล็ด(ไม่)ลับ อยู่กับโฮสต์แฟมิลี่ให้มีความสุข
*จากประสบการณ์และความคิดเห็นส่วนตัวของเราเอง

(รูปจาก http://www.birminghamtimes.com/wp-content/uploads/2016/01/happy.jpg)

1. เปิดใจ อย่าคาดหวังอะไรมาก เตือนไว้ก่อนโดยเฉพาะออแพร์ที่เพิ่งมาใหม่ๆ เราก็เป็น ก่อนมาเราก็วาดฝันไว้สวยหรู พอมาแล้วก็มีอะไรๆ ที่ไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ ก็พยายามเปิดใจ วัฒนธรรม ไลฟ์สไตล์อะไรก็ต่างกัน เราก็ออแพร์ใหม่ เค้าก็โฮสต์ใหม่ ต้องใช้เวลาค่อยๆ ปรับเข้าหากัน อยู่ๆ ไปสักพักก็จะดีเอง เค้าอาจจะไม่ได้เปย์เรามากเหมือนบ้านอื่น แต่ขอแค่เขาทำตามกฏ ไม่เอาเปรียบเราก็พอ

2. โฟกัสที่งาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เรื่องอื่นๆ ถือเป็นเรื่องรอง บางทีเราก็คิดว่าเราทำงานแลกเงิน มีอาหาร มีที่อยู่ อย่างอื่นที่ไม่ใช่หน้าที่ก็ไม่ต้องสนใจไรมาก แล้วเขาจะเห็นความตั้งใจที่เรามีในการทำงาน/ดูแลลูกเขาเอง

3. มีอะไรพูดตรงๆ อย่าเก็บไว้นาน ปัญหามีไว้ให้แก้ ข้อเสียของออแพร์ไทยคือ ไม่ค่อยเผชิญหน้า ถ้ามีปัญหาแล้วเก็บสะสมไว้นานๆ จนระเบิดออกมาก็จะไม่ไหว เพราะโฮสต์เขาไม่รู้หรอกว่าเราไม่โอเคหรือมันเป็นปัญหา ก่อนพูดก็คิดคำพูดดีๆ เอาใจเขามาใส่ใจเรา มีคนบอกว่าฝรั่งเขาชอบการพูดตรงๆ ถึงบางทีจะไม่จริง แต่ก็เราก็ควรทำ ถ้ายังไม่กล้าพูดกับโฮสต์ตรงๆ ก็ลองเกริ่นกับLCCหรือที่ปรึกษาดูก่อนก็ได้ เผื่อเขามีคำแนะนำดีๆ ส่วนตัวเรา ไม่เคยพูดปัญหากับโฮสต์เลย จนกระทั่งไม่ไหว เลยบอกโฮสต์ เขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ยิ่งเราขอรีแมชด้วยแล้ว คืนนั้นเก็บของแทบไม่ทัน แต่หลังจากเขาไปคิดทบทวนคืนนึงเขาก็อารมณ์เย็นลงแล้วบอกเราว่าจะปรับส่วนที่เราคอมเมนต์ไป เพราะข้อ 3 เราตั้งใจดูแลลูกเขาดี สุดท้ายเลยไม่ได้รีแมช แล้วเขาก็ดีขึ้นจริงๆ จบแบบ Happy ending

4. อย่าเปรียบเทียบกับเพื่อนที่ดีกว่า มันเป็นโชคใครโชคมัน อาจจะเป็นเวรกรรมหรือผลบุญที่ทำมา ช่วงที่เรารู้สึกแย่มากๆ กับโฮสต์เราก็คิดว่าทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ทำไมเพื่อนแต่ละคนเจอแต่โฮสต์ดีๆ ไปเที่ยวกันโพสต์รูป แล้วฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ แต่พอได้ฟังเรื่องราวของออแพร์บางคนที่เค้าเจอปัญหาหนักหนากว่าเรา เรานี่ดูไร้สาระไปเลย ดังนั้นอย่าไปเปรียบเทียบกับใครให้รู้สึกไม่ดีเลย พยายามมองหาข้อดีของบ้านตัวเอง ไม่มีโฮสต์บ้านไหนดีหรือไม่ดี 100% บางบ้านมีออแพร์มา 3 คน คนแรกบอกดี คนที่สองรีแมชไป คนที่ 3 บอกดี 70% ก็นานาจิตตัง พยายามคิดบวกเข้าไว้ แล้วจะมีความสุข

5. มีทัศนคติ "I can do" ฉันทำได้ ลองพยายามทำดูก่อน จริงๆ แล้วการเป็นออแพร์ไม่ใช่งานง่ายๆ เช้นเดียวกับการทำงานอื่นๆ ก็ไม่ได้ง่ายเช่นกัน ให้คิดว่าเรามาหาประสบการณ์ อย่าเพิ่งคิดว่าทำไม่ได้ถ้ายังไม่เคยลองทำ ทุกอย่างคือสิ่งใหม่ คือการเรียนรู้ คือเรื่องท้าทายความสามารถเรา ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร (ทั้งถ่านและเพชรมีส่วนประกอบเดียวกัน ถ่านเกิดจากการเผาไหม้ไม่นาน แต่เพชรผ่านความร้อนไม่ต่ำกว่า 5,000 องศาฟาเรนไฮต์ ด้วยระยะเวลาอันยาวนาน จนกระทั่งกลายเป็นเพชรที่มีมูลค่างดงาม) พยายามคิดถึงเป้าหมายและความตั้งใจตอนแรกว่าทำไมเราถึงอยากมาที่นี่ ถ้าเราผ่านไปได้เราก็จะได้กลับบ้านอย่างภูมิใจว่าฉันทำสำเร็จ

(รูปจาก https://scontent-fbkk5-7.us-fbcdn.net/v1/t.1-48/1426l78O9684I4108ZPH0J4S8_842023153_K1DlXQOI5DHP/dskvvc.qpjhg.xmwo/w/data/774/774689-img-1401690176-1.jpg)

6. ทำใจ วางใจเป็นอุเบกขา (ธรรมะก็มา) นี่เรื่องจริง ออแพร์บางคนมีปัญหากับวิธีการเลี้ยงดูลูก หรือไลฟ์สไตล์ของโฮสต์ เราก็เป็น แต่เราคิดซะว่ายังไงซะนี่ก็ลูกเขา ยังไงซะเราก็คนนอก ถึงแม้เขาจะบอกว่าเราเป็น part of family ยังไงก็ไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกันอยู่ดี เรามาอยู่แค่ปีสองปีเดี๋ยวก็ไป (ยกเว้นบางบ้านที่รักผูกพันกับออแพร์ เป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ) แต่ถ้าบ้านไหนไม่ใช่ก็คิดแบบนี้จะได้ไม่ทุกข์ใจ เราชอบบอกในใจว่า "เอาที่ท่านสบายใจ" "ว่ามา เดี๋ยวจัดให้" "ได้หมดถ้าสดชื่น" ขอแค่เค้าทำตามกฏก็ไม่มีปัญหา จัดให้ได้หมด ออแพร์คือ "เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว..."

***7. ข้อนี้เป็นกลยุทธ์ของเราเอง ที่ทำให้โฮสต์เราดีขึ้นแบบก้าวกระโดด นั่นคือ พูดถึงโฮสต์ในทางที่ดี ชื่นชมเขาเมื่อมีโอกาส จริงๆ แล้วความในอย่านำออก ความนอกอย่านำเข้า เล่าแต่เพื่อนสนิทเท่านั้น นอกนั้นเวลาใครถาม โดยเฉพาะออแพร์ต่างชาติ เราก็จะเล่าแต่สิ่งดีๆ มันไร้ประโยชน์ที่จะนำเรื่องไม่ดีไปนินทา เพราะเค้าก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ บางทีเค้าอาจจะมีทัศนคติที่ไม่ดีกับเราด้วยซ้ำ หรือจุดใต้ตำต่อ LCC เป็นเพื่อนสนิทกับโฮสต์ ซวยเลย แล้วเอเจนซี่เรามีจัดประกวด Host family of the year ทุกปี เราเลยเสนอชื่อโฮสต์เราไป ไม่คิดว่าจะได้รางวัลหรอกนะ แต่เขาบอกว่าทุกคนที่ถูกเสนอชื่อจะได้รับของที่ระลึก มันก็เป็นการตอบแทนโฮสต์แบบไม่ต้องลงทุนอะไรเลย ไม่เสียเงินสักดอล แถมเซอร์ไพรส์โฮสต์อีก โฮสต์เราได้ของที่ระลึกเป็นแก้วมัคแสนสวยพร้อมการ์ดแสดงความยินดี เค้าเซอร์ไพรส์มาก ขอบคุณเราใหญ่เลย ตั้งแก้วโชว์กับการ์ดโชว์ไว้เป็นอาทิตย์ประหนึ่งการประกาศเกียรติคุณ แล้วเค้าก็ดีกับเราขึ้นๆไปอีก ทุกคนควรเสนอชื่อโฮสต์ตัวเองนะคะ คิดถึงข้อดีของเค้าไว้

8. มีน้ำใจ ช่วยงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ ช่วยดูแลเด็กเกินเวลาบ้างนิดหน่อย มันเป็นเสน่ห์ของคนไทยนะ อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น เวลามีเทศกาล วันสำคัญอะไรก็ให้ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เขาบ้าง อย่างโฮสต์วันเกิดเราก็ทำวิดีโอรวมรูปลูกให้เพราะว่าเค้าเพิ่งมีลูกคนแรกเค้าเห่อลูกชอบดูรูปลูก เราเลยทำให้ ไม่ต้องลงทุนอะไร วันวาเลนไทน์ก็พับดอกกุหลาบให้ เซอร์ไพรส์ไปอีก ก็คิดซะว่า การที่เขาทำไม่ดีกับเรา ไม่ใช่เหตุผลที่เราจะทำไม่ดีกลับเขา

สุดท้ายแล้ว หากพยายามแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น อยู่แล้วไม่มีความสุข การอดทนต่อไปไม่ใช่ทางออกเดียวที่มีอยู่ อย่ากลัวการรีแมช อย่ากลัวที่จะเล่าปัญหาให้LCC ที่ปรึกษา หรือเพื่อนๆ ฟัง